Room for Jazz
Riga (Letland) september 2024, een verslag van Ellister van der Molen
5 september vertrok ik naar Riga voor een tweetal concerten met Deniss Pashkevich. Wie had kunnen denken dat het daar dat weekend volop zomer zou zijn? Een goede start in elk geval. Ik werd netjes door de organisatie opgehaald vanaf het vliegveld, en afgeleverd in een meer dan mooi hotel. Deniss heeft een schare oud-studenten als ook zijn dochter ingezet om te helpen bij de organisatie. Mijn chauffeur van het hotel naar de venue was een trompettist die onder Deniss’ vleugels de kneepjes van het muzikantenvak inclusief de zakelijke kant meekrijgt. Toen Deniss opgroeide – onder het Sovietbewind – was jazz iets wat stiekem beluisterd werd. Van een diepgewortelde jazztraditie is dus nauwelijks te spreken. Gelukkig heeft Deniss op meerdere plekken op aarde gewoond en kan vanuit die ervaring heel wat kennis meebrengen.
De concerten waren onderdeel van een festival, en hadden een totaal eigen karakter. Donderdag speelden we met een lokale all-star bezetting in een koffiebranderij, waar voor de gelegenheid veel stoelen waren neergezet. Het publiek was enorm geïnteresseerd en ging enthousiast mee in de aankondigingen. Naar aanleiding van mijn betoog je kinderen vooral te laten zien hoe leuk je het zelf vindt om muziek te maken of te luisteren, postte een mevrouw later het volgende op Instagram[1]:
“Ik ga graag naar concerten met mijn kinderen. Mia hangt aan haar nek als het tijd is om een belangrijk moment te filmen, koopt limonade, taart, boterham en zegt dat ze nog honger heeft, duwt vrouw uit haar stoel op de eerste rij met een “pop up en raak haar stoel kwijt”, moet vroeg weg omdat haar “ogen moe zijn”, maar all the way home vertelt over Dennis en zijn concert “ik vond het super leuk”!
Ik ga graag naar concerten met mijn kinderen.
Het is niet altijd handig, maar het is altijd nuttig.”
Als cadeautje voor zijn twee studenten had Deniss me gevraagd op vrijdag een korte workshop te geven, waarbij later ook nog een jong saxofonistje[2] aanschoof.
Het tweede concert voelde als een reguliere jazzclub, compleet met afsluitende jamsessie. De bassist en drummer van de eerste avond hadden verplichtingen elders, maar drummer Artis kwam eind van de avond nog even meejammen. Extra leuk was het dat er een paar studenten langs kwamen die ik de avond ervoor bij een ander podium van hetzelfde festival had getroffen.
Het geluk was aan mijn zijde: daar ik pas zondagochtend vloog, had ik de hele zaterdag om van het mooie weer te genieten, naar de markt te gaan, het stadscentrum te doorkruisen en iets mee te krijgen over de huidige situatie van het land, dat onder andere te lijden heeft van een bevolkingskrimp / braindrain[3].
Keurig op tijd stond op zondagochtend de taxi klaar voor de deur van het hotel, en met een LP van Deniss in mijn handbagage nam ik afscheid van dit warmhartige land.
[1] https://www.instagram.com/reel/C_xj55hCV5Q/?utm_source=ig_web_copy_link&igsh=MzRlODBiNWFlZA==
[2] https://www.instagram.com/reel/C_lMV4CCYjd/?utm_source=ig_web_copy_link&igsh=MzRlODBiNWFlZA==
[3] https://nos.nl/nieuwsuur/artikel/2271951-letland-loopt-leeg-jongeren-vertrekken-massaal-naar-west-europa